Sunday, April 25, 2010

طلاق می خواهم

چندی ﭙیش خانمی به دیدن من آمده بود که قصد جدا شدن از همسرش را داشت. این خانم دید کاملا مثبتی به این جدایی داشت و طلاق را فرصتی برای یک آغازدوباره می دید. امّا واقیّت امراین است که تقریبا درتمامی جوامع و فرهنگها، طلاق به عنوان مقوله ای منفور،غمگین و ناﭙسند طلقی می شود. زمانی که کلمه طلاق ازدهان یک زن یا شوهرخارج می شود، اکثراعضای فامیل و دوستان آنها درصدد برمی آیند که جلوی این جدایی را بگیرند. در اذهان عمومی، طلاق جز علامتی بر بدبختی آن خانواده و بدتر شدن اوضاع نمی باشد. امّا آیا به راستی جدا شدن یک زن و شوهرتا این اندازه نادرست است؟
احتمال جدا شدن برای هرازدواجی وجود دارد. این احتمال برای برخی ازدواجها بیشتر و برای برخی دیگر کمتر است. درهر صورت در ﭙس هر ﭙیوند، گسستن نیز وجود دارد. جدایی یک زن و شوهر به اشکال مختلف صورت می گیرد. ایده آل ترین شکل جدایی این است که زن و شوهربه ﭙای هم ﭙیر شوند و همراه هم از دنیا بروند. امّا همه ما می دانیم که همه ازدواج ها به این حالت به ﭙایان نمی رسند. گاهی اوقات همسری سالها ﭙیش از همسر دیگر از دنیا می رود و گاهی دیگرازدواج به طلاق می انجامد. طلاق ممکن است به دلایل مختلفی اتّفاق بیفتد. یکی ازعوامل طلاق همان طور که در مقالات گذشته عنوان شد از بین رفتن اعتماد بین طرفین است. از عوامل دیگر خیانت است که همان طور که گفتیم، می تواند به اشکال مختلفی از جمله خیانت مالی، جنسی و امثال آن ﭙدیدار شود. اگر همسری هستید که احتمال می دهید ازدواجتان به سمت طلاق ﭙیش می رود، به نکات زیر توجّه کنید:

دلایلی که باعث رسیدن شما به مرحله طلاق شده اند را بررسی کنید. از خود بپرسید که آیا اینها دلایلی زودگذر هستند و ﭙس از چند صباحی تاثیر خود را از دست می دهند؟ برای مثال، آیا جدایی شما به دلیل این است که شما یا همسرتان کار جدیدی ﭙیدا کرده و مایل به زندگی در شهر دیگری هستید؟ این دلیلی زودگذر است که ﭙس ازمدّتی تاثیرخود را بر زندگی شما از دست خواهد داد. در این مورد، زندگی موقّت جدا ازهم می تواند جایگزین طلاق شود. امّا اگردلیل شما برای جدایی دلیلی است که تاثیر آن دائمی است، شاید طلاق گرفتن دراین مورد تصمیم درست تری باشد. برای مثال اگربه این نتیجه رسیده اید که ازروز اوّل به همسرتان علاقمند نبودید و با مرور زمان علاقه ای بین شما ایجاد نخواهد شد، ادامه این ازدواج جز تلف کردن وقت خود و همسرتان نتیجه ای در پی نخواهد داشت.
اگر فرزندی ندارید و مایل به جدایی از همسرتان هستید، نگرانی های شما بسیارکمترازافرادی است که با داشتن فرزند تصمیم به جدا شدن گرفته اند. دراین حالت شما فقط درقبال خودتان مسئول هستید. من مکررّا ازافرادی که تصمیم به جدایی گرفته اند می شنوم که به شدّت نگران طرف مقابل می باشند و درقبال آینده او احساس مسئولیّت می کنند. نگرانی این افراد نشان دهنده محبّت آنها به همسرشان است. همان قدر که این محبّت قابل ستایش و اهمّیت است، نباید در تصمیم گیری آنها تاثیربگذارد. فراموش نکنید که هر فرد بالغی مسئول تصمیم گیری برای خود و آینده خود است. شما مسئول تصمیم گیری برای همسر خود و آینده او نیستید. البتّه به عنوان یک انسان مسئولید که تا آن جایی که می توانید از ضربه زدن به او خودداری کنید، ولی درنهایت فراموش نکنید که هر کس مسئول زندگی خود و عواقب تصمیمات خود است.
من بسیارازافرادی که در آستانه جدا شدن ازهمسر خود واقع شده اند می شنوم که نگران سخن مردم هستند و این که ﭙس ازجدایی چگونه در نظردیگران جلوه خواهند کرد. همه ما می دانیم که در دروازه را می توان بست، امّا در دهان مردم هیچ گاه بسته نمی شود. مطمئن باشید که رفتار شما هرگز همه مردم را راضی نخواهد کرد. همیشه افرادی خواهند بود که از شما انتقاد کنند و ﭙشت سرتان سخن بگویند. با علم به این مطلب، در هر شرایط به گونه ای زندگی کنید که تصمیمات شما فقط به منظور ارضای خودتان و عزیزانتان گرفته شود و نه افراد دیگر.

مقوله طلاق زمانی وارد ﭘیچیدگی خود می شود که ﭘای فرزندان به میان کشیده شود. اگر مادر یا ﭘدری هستید که مایل به جدایی از همسرتان هستید، فراموش نکنید که طلاق شما فقط زندگی شما را تحت تاثیر قرار نخواهد داد، بلکه تاثیرات مثبت یا منفی برگشت نا ﭘذیری روی فرزند شما نیز خواهد گذاشت. بسیاری از مادران و ﭘدران اعتقاد دارند که ادامه زندگی مشترک در هر شرایطی به نفع بچّه ها است. این سخن در اکثر موارد کا ملا نادرست است. جدایی مادر و ﭘدربرای فرزندان به مراتب از زندگی کردن در یک محیط سراسر اختلاف و بگو مگو سالم تر است. اگر مایل به ادامه زندگی با همسر خود نیستید، ادامه این ارتباط ناسالم برای بچّه ها نیز مفید نخواهد بود. از موارد بسیار مهم دیگری که باید به آن توجّه کنید این است که همان طور که در مقاله هفته گذشته به تفصیل در مورد آن صحبت کردیم، اگر ﭘس از جدایی، فرزندتان با شما زندگی خواهد کرد، شما بهتراست ازازدواج مجدّد صرف نظر کنید مگر این که فرزندتان زیر سنّ ۷ یا بالای سنّ ۱۸ باشد. از نکات مهم دیگر احتمال زندگی فرزند شما با همسر سابقتان ﭘس ازجدایی است. از خود سوال کنید که آیا قادر به تحمّل این جدایی خواهید بود؟

مطلب بسیار مهم دیگری که باید در اینجا عنوان شود این است که به مراتب در جامعه ایرانی ما دیده شده است که ﭘس از جدایی، یکی از همسران با فرزند خود برای همیشه به ایران سفر می کند. این جدایی برای همسردیگر که اکثرا مادر بچّه می باشد غیر منتظره و طاقت فرسا است. اگر به همسر خود اعتماد ندارید و احتمال می دهید که فرزندتان را از شما جدا خواهد کرد، به هر طریقی که می دانید مطمئن شوید که این اتفّاق رخ نخواهد داد. نتیجه جداسازی فرزند از مادر یا ﭘدر خود که فقط به دلیل لجبازی صورت بگیرد چیزی جز جنگ اعصاب برای همه نخواهد بود.


www.shahrzadtherapy.com
shahrzad.therapy@gmail.com
شهرزاد شهریاری
BSc.Psych, MSW, RSW
لیسانس روانشناسی ازدانشگاه تورنتو
فوق لیسانس مددکاری از دانشگاه لوریر واترلو
عضو کالج مددکاران انتاریو به شماره ثبت: 816781